ورق فولادی Q235 و ورق فولادی Q345 معمولاً از بیرون قابل مشاهده نیستند. تفاوت رنگ به جنس فولاد مربوط نمی شود، بلکه به دلیل روش های خنک کننده مختلف پس از رول شدن فولاد ایجاد می شود. به طور کلی، سطح پس از خنک شدن طبیعی قرمز می شود. اگر از خنک کننده سریع استفاده شود، یک لایه اکسید متراکم روی سطح تشکیل می شود که سیاه به نظر می رسد.
برای طراحی استحکام عمومی، از Q345 استفاده می شود زیرا استحکام بالاتری نسبت به فولاد Q235 دارد و در مقایسه با Q15 بین 20 تا 235 درصد در فولاد صرفه جویی می کند. برای طراحی کنترل پایداری، Q235 بهتر است. تفاوت قیمت 3٪ - 8٪ است.
در مورد شناسایی، چند گزاره وجود دارد:
A.
- در کارخانه می توان از روش های جوشکاری برای تمایز تقریباً بین دو ماده استفاده کرد. به عنوان مثال یک فولاد گرد کوچک با استفاده از میله جوش E43 روی دو تکه ورق فولادی جوش داده می شود و سپس نیروی برشی اعمال می شود. دو نوع مواد ورق فولادی را می توان با توجه به وضعیت تخریب متمایز کرد.
- کارخانه همچنین می تواند از یک چرخ سنگ زنی برای تشخیص تقریبی بین این دو ماده استفاده کند. هنگام آسیاب کردن فولاد Q235 با چرخ سنگ زنی، جرقه ها ذرات گرد و تیره رنگ هستند. در حالی که برای فولاد Q345، جرقه ها دوشاخه و به رنگ روشن هستند.
- با توجه به تفاوت رنگ سطح برشی دو فولاد، دو نوع فولاد نیز قابل تشخیص است. به طور کلی، لبه برشی Q345 به رنگ سفید است.
B.
- با توجه به رنگ ورق فولادی، مواد Q235 و Q345 را می توان تشخیص داد: رنگ Q235 سبز است و Q345 تا حدودی قرمز است (این فقط برای فولادی است که تازه وارد میدان می شود و در طول زمان قابل تشخیص نیست).
- متمایزترین آزمایش مواد، آنالیز شیمیایی است. محتوای کربن Q235 و Q345 متفاوت است و محتوای شیمیایی نیز متفاوت است. (این یک روش بدون خطا است).
- برای تمایز بین مواد Q235 و Q345 با استفاده از جوشکاری: دو قطعه فولادی از مواد ناشناخته را ببندید و با یک میله جوش معمولی جوش دهید. اگر در یک طرف ورق فولادی ترک وجود داشته باشد، ثابت می شود که مواد Q345 است. (این یک تجربه عملی است).